Waardebepaling achteraf
In een aantal gevallen werk ik in goed overleg met de klant met Waardebepaling Achteraf (WBA).
Waarom Waardebepaling Achteraf
Een belangrijk deel van mijn werk is het geven van strategisch advies. Daarmee help ik organisaties met bereiken van hun doelstellingen. Mijn advies komt tot stand op basis van opleiding, kennis, kunde, ervaring, intuïtie en analytisch vermogen. Maar voor nieuwe relaties is het moeilijk inschatten of ik iets kan toevoegen aan de wijze waarop zij hún doelstellingen bereiken. Een acquisitiegesprek alleen zegt niet zo veel; maar zo gauw we inhoudelijk worden, begint ook het delen van mijn kennis en kunde. Uiteraard zit er ook een tijdsaspect aan vast, maar een advies om bijvoorbeeld iets wel óf juist niet te doen, kan veel meer waard zijn dan het uurtje waarin ik het geef. Om deze kip-ei situatie te doorbreken werk ik dan op basis van Waardebepaling Achteraf.
Wat is Waardebepaling Achteraf?
Het dominante beloningsconstruct van de westerse samenleving is tijd ruilen voor geld (uurtje –factuurtje.) Ooit begonnen als vervanging van stukloon en dus gebaseerd op werken met je handen. Maar kenniswerk laat zich niet zo gemakkelijk vangen in stuksloon en ’tijd ruilen voor geld’. Bij waardebepaling achteraf bepaal jij achteraf wat mijn advies je waard is in euro’s. Meer lezen over de principes van WBA kun je hier: Pay what you want. In Nederland werkt o.a. #DTV met het model.
Maar hoe werkt WBA dan?
Uiterlijk twee dagen na ons contact stuur je me een mailtje, SMS of appje waarin je me meldt welk bedrag onze interactie je waard was. Ik stuur dan een factuur met BTW die jij vervolgens binnen 30 dagen betaalt.
Je werkt dus gratis?
Liever niet. Al kan dat wel de uitkomst zijn van het WBA-model. Even goede vrienden, maar als je mijn bijdrage (bijna) niets waard vindt, is het niet meer dan logisch dat er dan ook geen vervolgtraject komt.
Doe je al je werk met Waardebepaling Achteraf?
Neen hoor; voor langer lopende opdrachten en trajecten spreken we vooraf een prijs af. Dat geldt ook voor opdrachten waar reizen naar het buitenland aan vast zitten. Optreden als dagvoorzitter, moderator of spreker op congressen, studiedagen etc. doe ik tegen een vooraf afgesproken prijs. Als er geld is voor PR, zaalhuur, licht, geluid, een lunch en een bitterballenborrel, dan zou dat er zeker moeten zijn voor degenen die de content leveren.
Eigenlijk weet ik gewoon liever waar ik aan toe ben
Dat begrijp ik; neem contact met me op, dan spreken we een prijs af. Organisaties waar altijd voor alles eerst budget moet worden aangevraagd, kunnen vaak ook weinig met het WBA-model. Die krijgen dus desgevraagd ‘gewoon’ een offerte. Maar voor de rest: waarom zou je het experiment niet aangaan?
