Hoera het wordt ingewikkeld!
By Hans Damen |
Op 27 oktober 2019 was ik bij de presentatie van “Hoera het wordt ingewikkeld!”, het nieuwe boek van Ronald van den Hoff. Ronald ken ik nu een jaar of tien, vanaf de dag dat hij ooit de tweede Ambtenaar2.0 dag sponsorde. Hij werd bekend als mede oprichter van Seats2Meet, de werkplek verhuurder waar je niet met geld, maar met sociaal kapitaal betaald. Dat concept is in franchisevorm inmiddels wereldwijd uitgerold en lijkt het een stuk beter te doen dan een concurrent als WeWork.
Ronald geniet ook terechte bekendheid als spreker en trendwatcher. Zijn blik op de werkelijkheid en nabije toekomst is onderhoudend, prikkelend en stemt tot nadenken.
Veel van deze ideeën en (be)schreef Ronald in zijn boek Society3.0 uit 2011. Een absolute must read, maar wel heel lastig leesbaar door de ondoorzichtige structuur en hak op de tak behandeling van onderwerpen. Daarmee zeg ik niet dat het een slecht boek is. Verre van dat; het was en is voor mij een inspiratiebron om zaken op een andere manier aan te pakken en te bekijken. Maar het las dus wel wat… lastig.
In zijn nieuwe boek “Hoera, het wordt ingewikkeld” (ISBN 978-9-079-67958-4) heeft hij dat euvel op handige wijze ondervangen door het samen te schrijven met journalist Hans Van Willigenburg. In een zeer handbaar formaat van 112 bladzijden en 12 hapklare hoofdstukken worden in hoog tempo de zaken behandeld die Ronald vandaag de dag bezig houden. Dat het leven complex is (geworden) is een gegeven én thema van het boek,
Helpen apps ons of dwingen ze ons een richting op die we misschien helemaal niet willen? Helpt een stappenteller je gezonder leven of helpt ie de verzekeringsmaatschappij straks om je te weigeren voor de ziektekostenverzekering omdat diezelfde stappenteller aantoont dat je te weinig beweegt en dus een onaanvaardbaar risico vormt. Ik vind dat wel goede vragen. Moeten we wel worden geholpen. Bij ons in Brabant werd je in het ziekenhuis “geholpen”, terwijl je als hond al helemaal niet blij moet zijn als je “geholpen” wordt.
Hoe beweeg je je als sterfelijke ziel door het digitale landschap? Hoe word je niet hartstikke gek van een digitale overload of overdosis? Allereerst door je te richten op betrouwbare bronnen. Maar hoe selecteer je die dan?. Hans en Ronald raden je ook aan om je te beperken, probeer niet alles te weten en volgen, want dat lukt toch niet. Een soort van “drink met mate”-advies, of eigenlijk; beperk je tot één soort whisky advies, waar niet iedereen mee uit de voeten zal kunnen.
Zo beweegt het boek zich langs onderwerpen als de kunst van verveling, het betere lummelen, naar de waarde van zelfstandige professionals die door de overheid op alle mogelijke manieren worden tegengewerkt, want niet passend in de polder. Het pleidooi om wat minder de weg op te gaan en meer in gedachten te reizen past zeker in de tijdgeest, maar gaat voorbij dat er nog steeds veel werkers in Nederland met hun handen werken en niet morgen door robots vervangen zijn. In het universum van Ronald en Hans reizen mensen echter alleen maar naar kantoor waar een leidinggevende commando’s geeft.
Na de inleidende hoofdstukken krijgt het boek het karakter van een politiek manifest. Met het huidige politieke systeem hebben de schrijvers niet zo veel op getuige uitspraken als “politiek als pure vorm van tijdverlies” en “het verkiezingscircus als leeg ritueel”. Als er al een nieuwe politiek moet komen, dan zou deze een succesvolle ondernemers als Pieter Zwart van Coolblue tot voorbeeld moeten nemen, die discussie juist uit de weg gaat. Het referendum wordt gezien als “meest logische uitbreiding van de democratie”, al moet “het referendum van overheidswege vergezeld gaan van een massieve online campagne”, zonder betutteling maar met informatie tot op detailniveau”. Ga er maar aanstaan als overheid.
Toch zou het boek Het zou zo maar als basis voor het partijprogramma van een nieuwe politieke partij kunnen dienen. Die ambitie heeft van den Hoff schijnbaar niet, maar hij steunt wel actief de nieuwe politieke beweging Volt, die bij de laatste verkiezingen één zetel in het Europese parlement haalde.
In het laatste deel van het boek pleiten de schrijvers voor het kapitaliseren van het eigen datakapitaal. In een gedecentraliseerde netwerksamenleving hoeven we niet meer afhankelijk te zijn van banken, verzekeringsmaatschappijen, kredietbeoordelaars, pensioenfondsen etc. etc. etc., maar kunnen we zelf onze verantwoordelijk nemen. Als vervolgens robots ook nog eens al het vervelende routinewerk gaan over nemen zullen we alleen nog bij wijze van uitstapje in een pretpark herhaalarbeid en lange wachttijden kunnen ondergaan.
Zijn alle ideeën uit het boek compleet onderbouwd en bewezen? Zeker niet, maar al met al is “Hoera, het wordt ingewikkeld” een leerzaam en leesbaar werkje. Het is te bestellen bij alle bekende boekenverkopers of gratis te downloaden via hoeraingewikkeld.nl.